Σάββατο 19 ιανουαρίου, 16:3Ο….μετά από ένα μαραθώνιο ταξίδι….αντικρίζω την Καστοριά.



Όμορφο Σαββατόβραδο στον Φάρο….στην βόρεια παραλία….παρέα με ντόπιους….να νοσταλγούν την χρυσή εποχή της γούνας…τότε που η πόλη ήταν…..όπως οι ίδιοι λένε παγκόσμιο κέντρο εμπορίου….πριν την παρακμή.
Κυριακή πρωί….βόλτα στις Πρέσπες…..όνειρο παιδικό…..έμεινε όνειρο….5 χιλιόμετρα πριν τον Άγιο Γερμανό……μιας και από το παρατηρητήριο όπως και ο Αγγελόπουλος, έτσι κι εγώ θαύμαζα….το…τοπίο στην ομίχλη.



‘Ένα πέρασμα από το πισωδέρι…..χιόνια…..σκι….πανέμορφο βουνό.



Και φτάνουμε σιγά σιγά στην Φλώρινα.



Έκπληξη η Φλώρινα για μένα…….τόσο φτωχή….τόσο περήφανη…τόσο ωραία.

Επιστρέφοντας ο δρόμος βγάζει στο Νυμφαίο.



Πανέμορφο…..κάτι ξέρει ο Μπουτάρης…..!!!!!!
Και ξανά στην Καστοριά…..με καφέ, με ποτό….όμορφα κυριακάτικα βράδια…..μακριά από την Αθήνα.


Τώρα γράφω από Αμπελόκηπους…..γύρισα……σίδερο….σφουγγάρισμα….ξυπνητήρι…..λογαριασμοί κάτω από την πόρτα…..αύριο δουλειά.
Σε τι κόσμο μπαμπά………….?

Κι όμως είμαι ακόμη εκεί….σε εκείνη την μεθυσμένη πολιτεία…..την άλλοτε πριγκήπισσα…..την ωραία του Βορρά…..τι κι αν ξεθώριασε….τι κι αν την έφαγε η παγκοσμιοποιήση…..η Καστοριά σε μαγεύει….έστω και ζητιάνα.

Υ.Γ. Κάποτε θα γράψω για την Μαρία…..την περιθωριακή χήρα της πόλης…..μια γυναίκα που κανείς δεν της μιλάει…..’’κακό’’ παιδί…..και που είχα την τιμή να την γνωρίσω…….
Ίσως για μένα αυτή η κυρία να είναι…..η προσωπογραφία της Καστοριάς.