(φρέσκος πολτοποιημένος χυμός αρρωστημένων μυαλών τηλεορασόπληκτων)
…λίγα πράγματα για το προϊόν
Πρόκειται για την πιο εύκολη επιστημονική ανακάλυψη που έγινε ποτέ. Αρκεί να υπάρχει θέληση για τηλεοπτική αποχαύνωση 24 ώρες το 24ωρό.
Τοποθετούμε μερικούς μερακλήδες αλλά πάνω απ’ όλα ιδεολόγους ήρωες της καθημερινότητας μας μπροστά από μία κλειστή συσκευή τηλεοράσεως.
Κατόπιν ανοίγουμε την συσκευή και αφήνουμε για λίγα μόνο λεπτά το κάθε πειραματόζωο να εγκλιματιστεί. Μόλις κάνει την κίνηση να ανάψει τσιγάρο ή να προσπαθήσει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να απολαύσει αυτό που βλέπει τότε το μείγμα μας είναι έτοιμο προς κατανάλωση.
Τρυπάμε το κρανίο χωρίς να καταλάβει τίποτα το …ζώο και αδειάζουμε το μίγμα σε ένα μεταλλικό κουτάκι προσθέτοντας και λίγο ναφθαλίνη για να μην το φάει ο σκόρος, πριν από εμάς.
Στο άδειο κρανίο τοποθετούμε δυο κουτάκια μπύρα, κατά προτίμηση άδεια, και στέλνουμε το …ζώο στο δήμο ή κοινότητα στην οποία υπάγεται για να παραλάβει την εκλογική του κάρτα πριν καταλάβει ότι η τηλεόραση έκλεισε.
Το μεταλλικό κουτάκι το ανακατεύουμε μέχρι να πήξει. Την στιγμή της πήξεως να είσαστε σίγουροι ότι έχει πραγματοποιηθεί μια ακόμα καλή πράξη για το κοινωνικό σύνολο. Δεν μπορεί να πήξει διαφορετικά!!!
Είμαστε οι πρωτοπόροι και είστε απλά δυο κουτάκια μπύρα.(άδεια)
Και όπως λέει και το άσμα …πώς θ’ανοίγουμε τις μπύρες τώρα που έχασες και το τελευταίο σου δόντι;
Πολλοί είναι αυτοί που πάνε να αλλάξουν το κανάλι που βλέπουν και πιάνουν το τηλεχειριστήριο στο χέρι τους νομίζοντας πως θα την γλιτώσουν, φρούδες όμως οι ελπίδες τους. Η τηλεόραση δείχνει ένα μόνο κανάλι, οπότε αφήνουν το τηλεχειριστήριο και πιάνουν τα τσιγάρα τους…
Πολτοποίηση τώρα,
Κι εσύ μπορείς.
Του Κυριάκου Δημητριάδη....
Για Μενα
- Λου
- Ξέρω ότι το κορμί μου είναι πολύ εύθραστο. Οι φόβοι μέσα του μπορεί να το σκοτώσουν. Ξέρω την σκληρή φύση του μυαλού μου .Αυτό όμως διαφθείρεται από την εφυία και την επιθυμία. Ξέρω πως η ψυχή μου έχει τις δυνάμεις να μάθει τα πάντα. Ταυτόχρονα όμως ειναι τυφλή και τ' αγνοεί όλα. Ξέρω πως είμαι ένας από τους μικρούς βασιλιάδες της φύσης. κι όμως παρασύρομαι από τ' ανάξια και τ' άσχημα. Ξέρω πως η ζωή μου είναι γεμάτη πόνους. Ξέρω πως οι αισθήσεις μου ξεγελιούνται από τα πάντα. και για να καταλήξω, ξέρω πως είμαι ένας άνθρωπος ένα περήφανο και ταυτόχρονα καταστραμμένο πράμα.
η ωρα ειναι
Και Θεος η Μουσικη
Archives
-
▼
2008
(41)
- ► Δεκεμβρίου (2)
-
▼
Φεβρουαρίου
(9)
- Εργαζόμενη φυλακίστηκε επειδή ήπιε καφέ με συνάδελ...
- Fummaro.....
- Όνειρα.........
- Πώς ο χορός τα Ξεπερνάει όλα-Απίστευτο
- Έρωτας και Θάνατος....
- ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ...
- Τι να πει κανείς...............
- Προχθές απόγευμα, μέσα στο λεωφορείο, κάπου στην Α...
- Ο ΘΕΜΟΣ, Ο ΜΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΖΑΧ......
- ► Ιανουαρίου (10)
-
►
2007
(5)
- ► Δεκεμβρίου (5)
Πού με πηγαίνεις τέχνη μου;
Σε ποιον ξέμακρο
εγκαταλειμμένο τόπο
με στέλνεις μεμιάς;
Σε ποιον παράδεισο της χαράς,
του φωτός και της ελευθερίας,
μαγικά με παρασύρεις, τέχνη;
Δική μου; Δεν μου ανήκει αυτή η τέχνη,
την πλάθω, τη σμιλεύω
της προσφέρω τ’ αποθέματα
του ανθρώπινου πόνου,
εκείνη μου τα προσφέρει, θεϊκά
με πάθος
και προσήλωση,
στους ουρανούς που φθάνω…
Αχ, τύχη μου ακατανόητη,
Αβάσταχτη ενσάρκωσή μου!
Ήταν κάποτε ένα λάθος
Τόσο αστείο τόσο μικρό
Που είδηση δε θα τό 'παιρνε κανείς
Το ίδιο δεν ήθελε τον εαυτό του
Ούτε να τον βλέπει ούτε να τον ακούει
Και τι δεν σοφίστηκε
Μπας κι αποδείξει
Πως κατά βάθος δεν υπάρχει
Σοφίστηκε τον χώρο
Για να βολέψει μέσα του τις αποδείξεις
Και τον χρόνο για να του φυλάει τις αποδείξεις
Και τον κόσμο για να του κοιτάει τις αποδείξεις
Όλα όσα σοφίστηκε
Δεν ήταν ούτε τόσο αστεία
Ούτε και τόσο μικρά
Αλλά φυσικά ήταν λάθος
0 γέλασαν πικρά